Beastings | Diamanda La Berge Dramm

released November 22, 2019

all songs composed and performed by Diamanda La Berge Dramm
with text by SJ Fowler

tracks 6, 7 composed by Diamanda Dramm & Akim Moiseenkov
tracks 1, 4, 5, 6, 7 arranged by Akim Moiseenkov & Diamanda Dramm
tracks 2, 3 arranged Akim Moiseenkov

recorded by Diamanda Dramm & Akim Moiseenkov in Borgerhout, Antwerpen, March 2019
mixed by Akim Moiseenkov and Dave Wismeijer in Amsterdam, May 2019
mastered by Da Goose Mastering

photos by Juri Hiensch
dress by Maison the Faux
mask by Carmen Schabracq
artwork by Jos Kleij

“Twenty minutes, the total length of ‘Beastings’. This EP is the solo debut of violinist Diamanda La Berge Dramm. It’s much more than an EP. The CD disc is situated in a brown envelope, bound together with a booklet of 12 poems that SJ Fowler wrote especially for this edition. Dramm took snippets from the poems, re-combined them, and made seven tracks. She sings the texts while accompanying herself on the violin. Everything about this edition emanates love and attention. Reading and listening simultaneously is a marvelous and unsettling experience. You see phrases on the page that you’ve heard before, but in a completely different context. And you hear lyrics that contain a completely different logic than the poems they were plucked from. The music itself breathes loving care and concentration as well. The fact that Dramm is a fantastic violinist was already known to many. It’s a revelation how good of a singer she is, transforming words to song: a self-contained unit with an emotional depth that functions on multiple levels. You hear naivety, curiosity, wonderment, determination, sometimes a coy undertone. The way in which she approaches her violin in the studio shows insight and versatility. She plucks her strings, throws a veil of elecronic distortion over it all, lets mercurial tones chatter in high register. With the help of the multi media wizard Akim Moiseenkov, she multiplies her instrument into an ensemble containing a broad spectrum of colors, with varying depths and distances. It’s really not more than twenty minutes. Those twenty minutes aren’t shoved overfull, we don’t end up in knots. But at the same time, so much happens that your brain cells are tested to the absolute max. Which is a character of great, profound artistry.“

“Twintig minuten, langer duurt ‘Beastings’ niet. Deze ep is het solodebuut van violiste Diamanda La Berge Dramm. Het is veel meer dan een ep. Het schijfje zit in een bruine envelop, samengebonden met een boekje met twaalf gedichten die SJ Fowler speciaal voor deze uitgave geschreven heeft. Dramm heeft snippers uit die gedichten in nieuwe combinaties bijeengebracht en er zeven nummers van gemaakt. Daarin zingt ze de teksten terwijl ze zichzelf begeleidt op haar viool. Uit alles in deze uitgave spreekt liefde en aandacht. Tegelijkertijd lezen en luisteren is een wonderlijke, verwarrende ervaring. Je ziet zinsneden die je eerder al gehoord hebt, maar in een volstrekt andere context. En je hoort zangregels die een heel andere logische lijn volgen dan de gedichten waar ze uit geplukt zijn. Ook de muziek zelf ademt liefdevolle zorg en concentratie. Dat Dramm een geweldige violiste is, was al bekend. Het is een openbaring hoe goed ze als zangeres is in het transformeren van woorden tot een lied: een op zichzelf staande eenheid met een gevoelsmatig die op verschillende niveaus werkt. Je hoort onschuld, nieuwsgierigheid, verwondering, vastberadenheid, soms een plagerige ondertoon. De manier waarop ze haar viool benaderd heeft in de studio getuigt van inzicht en veelzijdigheid. Ze plukt aan de snaren, gooit een sluier van elektronische vervorming over haar spel, laat hoge tonen kwikzilverig kwetteren. Met behulp van media-tovenaar Akim Moiseenkov vermenigvuldigt ze haar instrument tot een ensemble met een breed spectrum aan kleuren, met uiteenlopende diepte en afstand. Het is echt niet meer dan twintig minuten. Die twintig minuten zijn niet zodanig vol-gepropt dat er een ondoordringbare kluwen ontstaan is. Maar er gebeurt zoveel dat je hersencellen tot het uiterste getest worden. Toch een kenmerk van grote, diepe kunst.”

January 2020, Gonzo Magazine